Malchow
Malchow Otwarcie Styczeń 1943 r. Zamknięcie 26 kwietnia 1945 r. Część więźniów została przewieziona do Szwecji przez Szwedzki Czerwony Krzyż. W dniu 1 maja 1945 r. dwie grupy więźniów ewakuowano do Neustadt-Glewe i Lübz. Obóz został wyzwolony 01/02 maja 1945 r. Płeć Kobiety Zatrudnienie więźniów w Sprengstoffchemie-Werke/Dynamit AG Rodzaj pracy Praca w fabryce amunicji Erna Musik z domu Raus
Otwarcie kwiecień 1944 / 1941/42 [LIT] Zamknięcie Więźniarki zostały ewakuowane do obozu koncentracyjnego Ravensbrück 20 kwietnia 1945 r. Więźniarki Głównie Rosjanki, Polki, Ukrainki i Czeszki, ale także Estonki, Litwinki i Jugosłowianki. Sporadycznie także Greczynki i Francuzki. Około 1,000 do 1,500 kobiet zostało uwięzionych w lipcu 1944 roku. Płeć Kobiety Wykorzystanie więźniów w Munitionsfabrik GmbH (przed wojną: Polte-Grünberger-Metall-Konzern)/produkcja bomb i nabojów [LIT] Rodzaj pracy Początkowo kobiety były wykorzystywane do rozbudowy obozu, później musiały pracować w fabryce amunicji.
Otwarcie kwiecień 1944 / 1941/42 [LIT] Zamknięcie Więźniarki zostały ewakuowane do obozu koncentracyjnego Ravensbrück 20 kwietnia 1945 r. Więźniarki Głównie Rosjanki, Polki, Ukrainki i Czeszki, ale także Estonki, Litwinki i Jugosłowianki. Sporadycznie także Greczynki i Francuzki. Około 1,000 do 1,500 kobiet zostało uwięzionych w lipcu 1944 roku. Płeć Kobiety Wykorzystanie więźniów w Munitionsfabrik GmbH (przed wojną: Polte-Grünberger-Metall-Konzern)/produkcja bomb i nabojów [LIT] Rodzaj pracy Początkowo kobiety były wykorzystywane do rozbudowy obozu, później musiały pracować w fabryce amunicji.
“Prewencyjny obóz młodzieźowy Uckermark”
To głównie mężczyźni byli budowniczymi “ Prewencyjny obóz młodzieźowy Uckermark”, który również należał do obozowego kompleksu Ravensbrück. Został on otwarty 1 czerwca 1942 r. Składał się z dwóch baraków- jeden dla „ edukatorów”, drugi dla „podopiecznych”, i miał służyć jako obóz edukacji dziewcząt w wieku od 14 do 18 lat.
W potowie 1944 roku obejmovat on ok. 15 baraków i podlegał komendantowi kobiecego obozu koncentracyjnego. Pod względem warunków nie różnit się niemal niczym od obozu koncentracyjnego, a liszba więzionych tam dziewcząt i młodych koniet sięgata tysiąca.
W grudniu 1944 r., SS zarządziło stopniowe opróżnianie obozu, aż do jego całkowitej likwidacji. Większość dziewcząt i młodych kobiet została przeniesiona do kobiecego obozu, skierowana do pracy w przemyśle zbrojeniowym, lub zwolniona do domu. Na miejscu “ Prewencyjny obóz młodzieźowy Uckermark” powstała największa strefa selekcji i śmierci w całym obozowym kompleksie Ravensbrück.
Gruneberg 13 kwiecień 2024 r.
Jedną z uroczystości, które znalazły się w tegorocznym programie oficjalnych uroczystości 79. rocznicy oswobodzenia obozu koncentracyjnego KL Ravensbruck było upamiętnienie w dniu 13 kwietnia 2024 r. w Gruneberg. Niemiecka Wspólnota byłych Więźniarek obozu w Ravensbruck/Koło Przyjaciół (LGRF), prywatna inicjatywa miejsca pamięci Grüneberg (ludzie z Grüneberg) i kościół protestancki z polskim Klubem byłych więźniarek KL Ravensbruck zorganizowały tą uroczystość. LGRF przygotowała w związku z tym polsko-niemiecką broszurę z treścią tablic informacyjnych w miejscu pamięci, relacjami dwóch więzionych tam Polek, modlitwą obozową polskiej więźniarki oraz wystąpieniem Janusza Rakowicza, który urodził się w Grünebergu. Oprócz wielu osób z Grünebergu i okolic, w tym ze szkoły Libertas w Löwenbergu, Stowarzyszenie Rodzina Ravensbrück było tam również z dużą grupą harcerzy.
KL Ravensbruck, Grunberg, wszystkie komanda pracy przymusowej to miejsca symbole bezgranicznej nienawiści człowieka do człowieka. Przybywając co roku na uroczyści rocznicowe oddajemy hołd wszystkim deportowanym, którzy znaleźli się w KL Ravensbrck i jego komandach. Pamiętajmy o tych których prochy leżą na dnie jeziora Schwedt, czy znajdują się na cmentarzu w Furstenbergu. Ale pamiętajmy także o Grunberg i robotnicach przymusowych które tu cierpiały, na tym kawałku ziemi, na którym my, współcześni teraz - stoimy. Ta ziemia uświęcona jest krwią i cierpieniem więzionych i pracujących ponad siły kobiet i dziewcząt. Przyjechaliśmy tu dla Nich. Tak rozumiejąc cel kwietniowych uroczystości rocznicowych staliśmy solidarnie i połączyliśmy się w zadumie i modlitwie.
Pragnę skierować apel do nas wszystkich tu obecnych o aktywne wspólne działania i przenoszenie pamięci o ofiarach KL Ravensbruck i Grunberg w sztafecie pokoleń, przekazywanie pamięci młodym ludziom, kolejnemu pokoleniu. Nazywajmy zło po imieniu złem, tylko ukazując prawdę, fakty historyczne przywołujemy wartości, które są spoiwem międzypokoleniowym i międzynarodowym. Te ponadczasowe wartości budzą odpowiedzialność za to, jaki będzie świat nasz i przyszłych pokoleń.
Z tego miejsca, ziemi przesiąkniętej cierpieniem ofiary przekazują nam, wołają, do nas żyjących, "Nigdy więcej wojny. Nigdy więcej triumfu nienawiści i przemocy człowieka wobec człowieka".
RECHLIN, grób moich towarzyszy
