Dzieci w obozie
Listy przybyłych do Ravensbrück w latach 1939-1945 odnotowują 881 dzieci osiemnastu narodowości w wieku od dwóch do szesnastu lat. Pośród nich było 263 dzieci żydowskich i 162 cygańskich. Większość z nich przybyła z matkami, ojcami lub innymi krewnymi.
Znacząca grupa przybyła po stłumieniu powstania warszawskiego w 1944 r., oraz na przełomie lat 1944-45 w wyniku deportacji węgierskich i słowackich Żydówek.
Po przybyciu do obozu, dzieci wraz z dorosłymi całymi godzinami stali w szeregach czekając na wyczytanie ich nazwiska z listy więźniów. Za dnia dzieci poniżej dwunastego roku życia musiały przebywać w barakach; starsze pracowały w warsztatach, przy czym chłopców przenoszono do obozu dla mężczyzn.
Administracja obozu uważała dzieci za zbędny balast wymagający nieuzasadnionego żywienia. Toteż właśnie one szczególnie cierpiały z głodu, a ich wspomnienia są żywe do dziś.
Liczne raporty wspominają o „obozowych matkach”, kobietach pomagającym przetrwać samotnym dzieciom, co w niektórych przypadkach udało się.
1942
1943
1943
1944
1944
1944
1944
1944
1945
1945
1945
1945